Wat is een Institutionele Belegger?

Een institutionele belegger is een rechtspersoon die de fondsen van talrijke beleggers (die particuliere beleggers of andere rechtspersonen kunnen zijn) verzamelt om in verschillende financiële instrumenten te beleggen en van het proces te profiteren.

Met andere woorden, een institutionele belegger is een organisatie die namens haar leden belegt.

Impact van institutionele beleggers

Institutionele beleggers, vaak market makers genoemd, oefenen een grote invloed uit op de prijsdynamiek van verschillende financiële instrumenten.

De aanwezigheid van grote financiële groepen op de markt heeft een positief effect op de algemene economische omstandigheden.

Het activisme van de institutionele beleggers als aandeelhouders zou de corporate governance verbeteren, omdat het toezicht op de financiële markten aan alle aandeelhouders ten goede komt.

Bovendien hebben institutionele beleggers toegang tot en weten zij hoe zij een verscheidenheid van beleggingsinstrumenten moeten verkennen die voor particuliere beleggers niet beschikbaar zijn.

Kenmerken van institutionele beleggers

De kenmerken van institutionele beleggers zijn de volgende:

Het is altijd een rechtspersoon, en het is belangrijk om te begrijpen dat een institutionele belegger een onderneming is die een fonds beheert (bijvoorbeeld een beleggingsfonds), maar niet het beleggingsfonds zelf.

De basis van de activiteit van een institutionele belegger is professioneel, en hij beheert activa op basis van de belangen en doelstellingen van zijn cliënten.

Een institutionele belegger beheert altijd een aanzienlijk aantal fondsen.

Individuele beleggers vs. institutionele beleggers

Een individuele belegger kan investeren in alle activa die voor hem beschikbaar zijn op de beurs. Een institutionele belegger kan ook activa kopen, maar is meer gericht op beleggen op lange termijn.

Institutionele beleggers hebben ook toegang tot grote operationele activiteiten als gevolg van zakelijke mogelijkheden. Met een aanzienlijke hoeveelheid kapitaal en licenties krijgen grote instellingen toegang tot vele activa die niet beschikbaar zijn voor particulieren.

Daartoe behoren buitenlandse effecten, bedrijfsleningen van de overheid, gewijzigd bankbeleid, rentetarieven, en meer. Als particulieren als retailbeleggers werken, is de kans groter dat institutionele beleggers groothandelsaankopen doen.

Risico’s bij institutionele beleggingen

Inzicht in de risico’s waarmee institutionele beleggers worden geconfronteerd, is zeer belangrijk. Hun problemen kunnen als volgt worden ingedeeld:

• Permanente risico’s van niet-naleving van de wettelijke rechten van aandeelhouders.

Daartoe behoren een gebrek aan gekwalificeerde, ervaren taxateurs en het ontbreken van een duidelijk en vastomlijnd beleid inzake de uitkering van dividenden

• Problemen met de werkorganisatie van de managementstructuur en de ambtenaren.

De tewerkstelling van managers en analisten is formeel, en er is geen model om de kwaliteit van hun werk te bepalen. Dergelijke problemen doen zich ook voor in andere divisies, zoals het topmanagement of de marketing.