Verschillen tussen kredietgever en kredietnemer, wat zijn die?

Een lening is een financiële transactie waarbij een bepaald geldbedrag aan een natuurlijke of rechtspersoon wordt gegeven in ruil voor een schuld. Deze schuld zal worden terugbetaald in termijnen plus bijkomende kosten en rente.

Bij een lening zijn twee hoofdfiguren betrokken die vaak met elkaar worden verward: de kredietgever en de kredietnemer.

In dit artikel zullen we meer te weten komen over wie wie is in deze operatie en wat hun belangrijkste kenmerken en verschillen zijn. 

De kredietgever 

De kredietgever is de persoon die het geld uitleent, d.w.z. degene die de lening verstrekt. Deze partij verkrijgt een reeks rechten over de kredietnemer, zoals het recht op terugbetaling van de lening of het recht op een gerechtelijke gunst in geval van niet-betaling van de schuld.

Opdat een natuurlijke of rechtspersoon de rol van kredietgever zou kunnen vervullen, moet het geleende geld worden terugbetaald, d.w.z. de lening moet een tijdelijke opdracht vormen.

Het is ook gebruikelijk dat deze figuur, naast de terugbetaling van het oorspronkelijke bedrag, de inning van extra rente oplevert die varieert naar gelang van de solvabiliteit van de leningnemer en het risico van de operatie. 

Het type lening zal variëren naargelang van wie de kredietverstrekker is. Momenteel zijn de meest voorkomende soorten kredietverstrekkers:

Banken: zij zijn momenteel het meest voorkomende type kredietverstrekker. In ruil voor aantrekkelijke rentetarieven stellen zij aan de lener een reeks eisen die vaak moeilijk te vervullen zijn.

Alternatieve financieringsinstellingen: Deze instellingen, die steeds bekender worden, concurreren momenteel met banken op de kredietmarkt. Binnen dit type kredietverstrekker vinden we ook crowdlendingplatforms die weliswaar geld van individuen verkrijgen, maar het geld van het individu kanaliseren om het in een lening aan te bieden. 

Openbare kredietinstellingen: in Spanje is de belangrijkste instelling van dit type het ICO, dat leningen met aantrekkelijker voorwaarden aanbiedt en ten dienste van de regering opereert. Het zou kunnen worden beschouwd als een soort openbare bank.

Individuen: dit zijn mensen die op individuele basis werken en leningen van lagere bedragen verstrekken. In ruil voor minder eisen zullen zij een garantie vragen om de lening te waarborgen.

De lener

De kredietnemer is de persoon die het geleende geld ontvangt. Tegelijkertijd zal hij of zij verplicht zijn de lening terug te betalen, vermeerderd met de opgelopen rente, die bij de ondertekening van het contract wordt overeengekomen. Het kredietrisico en de rente die op de lening wordt aangerekend, hangen af van de kredietwaardigheid van de kredietnemer. 

Enkele van de rechten van de kredietnemer zijn het ontvangen van betalingsbewijzen, alle documentatie van het leningcontract of het raadplegen, verifiëren van zijn uitstaande schulden bij financiële instellingen of het annuleren van het leningcontract gedurende de 14 dagen na de aanvraag.

De verplichtingen van de kredietnemer omvatten de verplichting om de lening binnen de overeengekomen termijn terug te betalen met de opgelopen rente of om het geleende bedrag te gebruiken voor het in de leningaanvraag vermelde doel.

De kredietnemer kan een natuurlijke persoon of een rechtspersoon zijn. Een individueel persoon kan de lening dus op dezelfde wijze aanvragen als een vennootschap of een personenvennootschap.

De leningsovereenkomst

Zoals alle contracten moet de leningsovereenkomst alle tussen de partijen gemaakte afspraken bevatten en moet zij het gehele kader en de voorwaarden bestrijken waaronder de lening zal worden verstrekt, ten einde geen enkele steen ongemoeid te laten.

Het contract is het bewijs dat de lening tot stand is gekomen en dat beide partijen een overeenkomst hebben bereikt en bepaalde voorwaarden hebben vastgesteld. Op deze wijze wordt een vertrouwensrelatie tot stand gebracht tussen de leninggever en de leningnemer.

Wanneer er een geschil of onenigheid is, kan het contract worden gebruikt om het op te lossen, omdat, als het goed is opgesteld, alle noodzakelijke aspecten erin zijn opgenomen om eventuele misverstanden uit de weg te ruimen.

Enkele van de aspecten die in de leningsovereenkomst moeten worden geregeld, zijn:

• Gegevens van de kredietgever
• Gegevens van de leningnemer
• Geleend bedrag 
• Toegepaste rentevoet
• Looptijd en aflossingstermijnen van de lening
• Kosten voor te late betaling of andere kosten
• Rechten en plichten
• Andere aspecten die de partijen van belang achten voor de juiste ontwikkeling van de contractuele relatie.

Naast de kenmerken van elk van de bij de lening betrokken partijen, is het noodzakelijk andere relevante informatie te kennen, zoals de solvabiliteit van de debiteur, de schulden die eventueel nog openstaan of de mogelijkheden die ons ten tijde van de aanvraag van de lening ter beschikking staan.