De 12 fouten van de emotionele belegger

Binnen de traditionele theorie van financiën worden beleggers als rationeel beschouwd en proberen ze hun winst te verhogen door op een objectieve manier te investeren. Hierbij moeten ze alle emoties buiten beschouwing laten.

Een interessante studie van het Credit Suisse Research Institute en de Universiteit van Zürich over financieel gedrag, toont echter de obstakels die in elk investeringsproces overwonnen moeten worden. Het geeft aan hoe een rollercoaster van emoties wordt geproduceerd gedurende het hele proces, waardoor de belegger fouten maakt.

Wat zijn de 12 fouten van de emotionele belegger?

1. Risico van de media. Dit is gebaseerd op het feit dat zowel de producten als de bedrijven die in de media worden getoond, beter worden onthouden door de beleggers. Bovendien wordt het negatieve deel van de informatie niet in aanmerking genomen.
2. Nationale fout. De meeste investeerders zijn geneigd om aandelen van bedrijven in hun eigen land te kopen. Naar hun mening zijn dit betrouwbaardere operaties, omdat het meestal bedrijven zijn die ze al hun hele leven kennen en die meer in de media verschijnen.
3. Hoogste rendement. De riskantere opties zijn aantrekkelijker omdat deze een hoger rendement bieden.
4. Myopische verlies aversie. Dit type belegger kijkt alleen naar de verliezen. Hij kijkt voortdurend hoe het met zijn voorraden gaat en zodra hij verliest, verkoopt hij snel. Idealiter zou hij meer moeten kijken naar de resultaten op lange termijn.
5. Mentaal boekhouden. Mentale boekhouding gaat over het maken van onderscheidingen in onze geest maar die eigenlijk niet bestaat in onze financiën. Dit leidt tot een zeer vroege verkoop als je winst maakt, maar ook zeer laat als je verlies maakt.
6. Het dispositie-effect. Winst wordt te vroeg gemaakt en verlies te laat. Het kan een gevolg zijn van de mentale boekhouding.
7. Overmoedigheid. Hier worden fouten gemaakt als de belegger te veel vertrouwen heeft in zichzelf. De beslissingen worden dan genomen op basis van dat vertrouwen, vooral als de markten stijgen.
8. Retrospectief. Het gebeurt als je te vaak: ‘ik wist dat het zou gebeuren’ zegt. Dit voorkomt dat je van je fouten leert.
9. De noodzaak om een evenwicht te bereiken. Als je geld verliest, riskeer je meer om het terug te krijgen. Om de balans te krijgen, zou je alles kunnen inzetten op één optie en het weer kunnen verliezen.
10. De spelersfout. De mogelijkheden worden onderschat of overschat. Dit is als er wordt aangenomen dat de prijzen zullen dalen en dat het snel wordt verkocht, of als er wordt gedacht dat prijzen zullen herstellen en het dan ook snel wordt verkocht.
11. Framefout. Dit is als er beslissingen worden genomen op basis van statistische termen.
12. Het vermijden van spijt. Wanneer investeringen in eersteklas producten mislukken, wordt de schuld vaak gegeven aan pech. Als je denkt dat meerdere mensen dezelfde fout als jij hebben gemaakt, is het makkelijker om te denken dat de beslissing die is genomen niet zo vergezocht was.